«ΑΡΘΡΟ 151» Ή «ΧΟΡΕΥΟΝΤΑΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΛΥΚΟΥΣ»
κ. Αθανασίου Νεοφώτιστου, Προέδρου του Δ.Σ. της Π.Ε.Γ.
Στο προηγούμενο τεύχος του περιοδικού «Διάλογος», τείχος 32, γράψαμε μεταξύ άλλων ότι η ραγδαία εξάπλωση των νεοφανών αιρέσεων στη χώρα μας αποτελεί φοβερή απειλή για την πίστη μας. Και επισημάναμε ότι και στον τομέα αυτό η «ξενομανία», αυτή η μεγάλη πληγή, αυτή η νοσηρή κατάσταση, δημιουργεί το ανάλογο κλίμα για να «ευδοκιμήσουν» οι πάσης φύσεως αιρέσεις και «λατρείες». Όλες οι ξενόφερτες πολυεθνικές ομάδες προσπαθούν με όλα τα σύγχρονα επικοινωνιακά μέσα και με «περισσό» ζήλο να μας «ευαγγελίσουν», δηλαδή ν' αλλάξουν την ορθόδοξη πίστη μας και πολλοί τους ακολουθούν, γεμίζουν τις αίθουσες τους και τα κοινόβια τους και τους δίνουν τους κόπους τους, χρήματα και περιουσίες για να μπορούν καλύτερα να πραγματοποιούν το ολέθριο έργο τους.
Εξουσία θέλουν ν' ασκούν οι αιρεσιάρχες «εφευρέτες» διαφόρων «κοσμοθεωριών» και νέων «πίστεων», αλλά και ο «Μαμωνάς» είναι ένας από τους πρωταρχικούς, τους κύριους στόχους τους. «Αν θέλεις ν' αποκτήσεις ένα δισεκατομμύριο δολλάρια», έλεγε ο Χάμπαρντ, ιδρυτής της Σαηεντολογίας, «ίδρυσε μια θρησκεία». Τους δίνουμε, λοιπόν, τα χρήματα μας και οι «αρχηγοί», όντες άνεργοι και ανεπάγγελτοι, διάγουν πολυτελή βίο με αναίδεια, έπαρση και επίδειξη. Το χρήμα έλεγε ο Μπαλζάκ δεν γνωρίζει κανέναν. Δεν έχει ούτε αυτιά, ούτε καρδιά, ούτε οσμή. «Εμένα όμως», έλεγε ο αείμνηστος Κων/νος Τσάτσος, «μου φαίνεται ότι όζει, ότι έχει αποκρουστική μυρωδιά». Βρωμάει μ' άλλα λόγια. Και κυρίως όζει, βρωμάει, όποιο αποκτιέται με ανήθικους και παραπλανητικούς τρόπους.
Μέχρι σήμερα όμως οι αιρέσεις, αγαπητοί αναγνώστες, λειτουργούσαν ημι-νόμιμα, ημι-παράνομα. Χρησιμοποιούν τίτλους και προσωπεία ξένα προς την προέλευση τους και τις επιδιώξεις τους. Ίδρυσαν ενώσεις και σωματεία με ονόματα και σκοπούς «αλλότριους» που δεν θα έδιναν «υποψίες» στις δικαστικές και διωκτικές αρχές να ενεργήσουν εναντίον τους. Τώρα όμως τα πράγματα αλλάζουν και οι διάφορες ομάδες όχι μόνον θα μπορούν να δρουν τελείως ελεύθερα και ανεξέλεγκτα, άλλα θα τυγχάνουν ιδιαιτέρας προστασίας από τα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Θα δρουν και «με τη βούλα», όπως λέει ο λαός μας. Το «Σύνταγμα της Ευρώπης», το οποίο με πολλούς πανηγυρισμούς υπέγραψαν οι 15 χώρες, περιλαμβάνει και την διάταξη 151. Το 151 είναι ένας απλός αριθμός που όμως θα προκαλέσει ανυπολόγιστες συμφορές, διότι θ' ανοίξει τον ασκό του Αιόλου και θα ξεχυθούν παντού ανεξέλεγκτες οι δυνάμεις της πλάνης και του σκότους. Στη μνήμη του λαού μας που έχουν χαραχθεί ως απαγορευμένοι και καταστροφικοί ορισμένοι αριθμοί (666, 13, 29, κ.λ.π.) θα πρέπει να προστεθεί και μάλιστα πρώτος-πρώτος ο αριθμός αυτός.
Το 151 είναι μια διάταξη του Ευρωπαϊκού Συντάγματος (το οποίο κατά το «προοίμιο» αποβλέπει στο να σφυρηλατήσουν οι λαοί «το κοινό τους πεπρωμένο»!) και λέγει τα εξής:
1. Η Ένωση σέβεται και δεν θίγει το καθεστώς που έχουν σύμφωνα με το εθνικό δίκαιο οι εκκλησίες και οι θρησκευτικές ενώσεις ή κοινότητες στα κράτη-μέλη.
2. Η Ένωση σέβεται παρομοίως το καθεστώς των φιλοσοφικών και μη ομολογιακών οργανώσεων.
3. Η Ένωση διατηρεί ανοικτό, διαφανή και τακτικό διάλογο με τις εκκλησίες και τις οργανώσεις, αναγνωρίζοντας την ιδιαίτερη ταυτότητα και συμβολή τους.
Αυτά λέγει η διάταξη 51 του άρθρου 1 του Ευρωπαϊκού Συντάγματος. Θα προβάλουν μερικοί την ένσταση ότι το κείμενο του Συντάγματος αυτού είναι προσχέδιο που ενέκριναν οι 25 και ότι πολλά θ' αλλάξουν κατά την οριστική του διατύπωση. Φοβούμεθα όμως ότι κανένας δεν θ' ασχοληθεί με το «151», γιατί το θέμα που διαπραγματεύεται θεωρείται, ατυχώς, για το σύνολο σχεδόν των συζητητών, ήσσονος σημασίας. Άλλα θέματα για τους πολιτικούς συζητητές των επιδιωκομένων τυχόν τροποποιήσεων «καίνε» κατά τη γνώμη τους, όπως π.χ. τα «οικονομικά της Ένωσης» και όσα περιλαμβάνονται στα τρία παραρτήματα του προσχεδίου. Και όμως τα διαλαμβανόμενα στις παραγράφους 1, 2, 3 του 151 θα έπρεπε ν' αποτελέσουν αντικείμενο μείζονος ανησυχίας, διότι οι χιλιάδες των οργανώσεων, ομάδων, κοσμοθεωριών, λατρειών κ.λ.π. με διεθνή «εμβέλεια» και πολυεθνική παρουσία θα ασκούν νόμιμα πλέον την προσηλυτιστική τους εκστρατεία στη χώρα μας, με κίνδυνο να αλλοιώσουν το εθνικό και 'Εκκλησιαστικό φρόνημα του λαού μας.
Θα πουν πάλι μερικοί ηθελημένα ή αθέλητα ότι η διάταξη στην οποία αναφερόμαστε δεν ομιλεί για αιρέσεις, λατρείες, σέκτες, κ.λ.π., αλλά για φιλοσοφικές οργανώσεις. Αλλά δεν πρέπει να διαφεύγει κανενός ότι οι ομάδες διανοητικού χειρισμού και ολοκληρωτικής δομής δεν εμφανίζουν προς τα έξω το πραγματικό τους πρόσωπο, αλλά «φορούν» παραπλανητικό προσωπείο και μάλιστα κατά προτίμηση φιλοσοφικό.
Είναι νωπές οι μνήμες από το «βίο και την πολιτεία» του προσωπείου της Σαηεντολογίας με το όνομα Κ.Ε.Φ.Ε., που θα πει «Κέντρον Εφηρμοσμένης Φιλοσοφίας Ελλάδος!». Όπως όμως είναι γνωστό το Κ.Ε.Φ.Ε. διαλύθηκε με απόφαση Πρωτοβαθμίου Ελληνικού Δικαστηρίου για παράνομη δραστηριότητα κ.λ.π. το 1996. Το Εφετείο στο οποίο προσέφυγε το Κ.Ε.Φ.Ε. επικύρωσε την απόφαση του Πρωτοδικείου το 1997 και έδωσε οριστικό τέλος στη δραστηριότητα του σωματείου αυτού, το οποίο σύμφωνα με τις αποφάσεις των δικαστηρίων είχε παρεκκλίνει του σκοπού του. Χαρακτηριστικό είναι το απόσπασμα της απόφασης του Εφετείου που λέγει: «Απεδείχθη με πληρότητα ότι το Κ.Ε.Φ.Ε. είναι μια οργάνωση με ολοκληρωτικές δομές και τάσεις, που στην ουσία περιφρονεί τον άνθρωπο, ενώ ενεργεί κατ' επίφαση και μόνο ελεύθερα προκειμένου και αποκλειστικά να προσελκύσει μέλη τα οποία στη συνέχεια υφίστανται πλύση εγκεφάλου με απώτερο σκοπό τη δημιουργία κατευθυνόμενου τρόπου σκέψης, ώστε να βρισκόμαστε ενώπιον άβουλων όντων, τα οποία έχουν χάσει την δυνατότητα λήψεως αποφάσεων». Πρέπει να τα λέμε και να τα ξαναλέμε αυτά τα πράγματα για να μην ξεχνιόμαστε.
Σύντομα όμως η Σαηεντολογία που επιδιώκει να ονομαστεί Εκκλησία θα μπορεί να προσελκύει ελεύθερα μέλη, διότι η «Ευρωπαϊκή Ένωση» θα την «σέβεται και δεν θα θίγει το καθεστώς της».
Αλλά και η οργάνωση ΠΑΝΙΦΕ του Τάκη Αλεξίου που τώρα τελευταία ήρθε πάλι στην επικαιρότητα με την απόδραση ενός μέλους της, τίτλο φιλοσοφικό χρησιμοποιεί. ΠΑΝΙΦΕ, που είναι ο τίτλος της, θα πει «Πανελλήνια Ιστορική και Φιλοσοφική Εταιρεία».
Και οι 600 περίπου ομάδες που δρουν στη χώρα μας δεν εμφανίζουν, ως όφειλαν, την πραγματική τους ταυτότητα, αλλά χρησιμοποιούν συνήθως εύηχα και ηχηρά ονόματα και παραπλανούν με τον τρόπο αυτό ανύποπτους πολίτες. Πολλές φέρουν «τίτλους» τρανταχτούς, όπως Ακαδημίες, Κολλέγια, Ινστιτούτα, Αδελφότητες, Κέντρα, Εταιρείες, Σχολές, ακόμη και Πανεπιστήμια (όπως π.χ. Πανεπιστήμιο MIU του γκουρού Μαχαρίσι) κ.λ.π. Και κατά προτίμηση χρησιμοποιούν τους όρους «φιλοσοφία», «φιλοσοφικός», στις ονομασίες τους. Έτσι δύσκολα υποπτεύονται (κυρίως οι απληροφόρητοι) π.χ. ότι ο «Ελληνικός Φιλοσοφικός Σύνδεσμος» είναι οργάνωση του γκουρού Μαχαράτζι και ανήκει στις ομάδες «διανοητικού χειρισμού», που χρησιμοποιούν μεθόδους πλύσης εγκεφάλου με θρησκευτικό μανδύα. Όλοι σχεδόν οι αιρεσιάρχες «φιλοσοφία» διατείνονται ότι «προσφέρουν». Ο Νίκος Καζάνας που ίδρυσε την παραθρησκευτική ομάδα του γκουρού Σανκαρατζάρια, στα διαφημιστικά του φυλλάδια «μας» πληροφορεί ότι στη «Σχολή» του διδάσκεται «πρακτική(!;) φιλοσοφία».
Συνιστούμε στους αγαπητούς μας αναγνώστες να ρίξουν μια ματιά στον κατάλογο των 422 αιρέσεων (τώρα είναι διπλάσιες) που συνέταξε το 1995 η Ζ' Πανορθόδοξη Συνδιάσκεψη της Αλιάρτου, για να διαπιστώσουν του λόγου το αληθές όσων αναφέρουμε παραπάνω περί των παραπλανητικών τίτλων.
Με όλες αυτές τις οργανώσεις η Ένωση θα «διατηρεί ανοικτό, διαφανή και τακτικό διάλογο, αναγνωρίζοντας την ιδιαίτερη ταυτότητα και συμβολή τους», όπως αναφέρει η παρ. 3 της διάταξης 51 του άρθρου 1 του Ευρωπαϊκού Συντάγματος.
Ο Κωστής Παλαμάς είχε γράψει ένα ποίημα με τίτλο οι «λύκοι», που στην περίπτωση μας έχει απόλυτη εφαρμογή, ιδίως οι τρεις πρώτοι στίχοι:
«Στης Πολιτείας τη μάντρα οι λύκοι /παντού είναι λύκοι / κι' οι φύλακες ανάξιοι...».
Θα χορεύουμε λοιπόν με τους λύκους κατά τη γνωστή κινηματογραφική ταινία, οι οποίοι ανενόχλητοι θα κατασπαράσσουν τις ψυχές των παιδιών μας, ενεργούντες «με τη βούλα». Οι σέκτες είναι δυνάμεις ανεξέλεγκτες. Αποτελούν τους ιούς στο υγιές κοινωνικό σώμα της ανθρωπότητας. Οι ιοί κάποτε μπορεί να καταστούν ανεξέλεγκτοι, όπως ο ιός του Aids και τότε η ανθρωπότητα θα πληρώσει ακριβά την τακτική της να ανέχεται κάθε κοσμοθεωρία και «πίστη» και κυρίως «πρακτική» εν ονόματι της «αρχής» του «σεβασμού της ιδιαίτερης ταυτότητας των οργανώσεων», όπως λέγει το Ευρωπαϊκό Σύνταγμα.
Τελευταία έχει επισημανθεί στο εξωτερικό ότι οργανώσεις ολοκληρωτικές, πέραν των πρακτικών πλύσεως εγκεφάλου που εφαρμόζουν, θα χρησιμοποιούν και μεθόδους που θα βάζουν ιδέες στο μυαλό των οπαδών τους με κάποιου είδους διέγερση ηχητική. Καημένε Όργουελ, πόσο γρήγορα ξεπεράστηκες. Αυτές οι επιδιώξεις και οι μεθοδεύσεις θα επικρατήσουν και θα επιβληθούν, αγαπητοί αναγνώστες, εάν όλοι εμείς συνεχίσουμε να «χορεύουμε στη σιωπή» και δεν αντιδράσουμε έγκαιρα και αποφασιστικά. Και μην περιμένουμε από «αρμοδίους» να το πράξουν. Αυτοί βυθισμένοι στη «σιωπή των αμνών» περί «άλλων» μεριμνούν και ενδιαφέρονται. Ηθελημένα ασφαλώς.
Εμείς, αγαπητοί φίλοι αναγνώστες, όσοι ασχολούμεθα με το διακόνημα της ενημέρωσης του λαού μας, για τα θέματα αυτά, ομολογούμε ότι είμαστε πολύ ανήσυχοι. Και την ανησυχία μας αυτή επιτείνει το γεγονός ότι οι διατάξεις του Ευρωπαϊκού Συντάγματος, κατά ρητήν νομολογίαν, υπερισχύουν των διατάξεων των Συνταγμάτων των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Επομένως όπου προκύπτουν διαφοροποιήσεις ή συγκρούσεις θα λαμβάνονται ύπ' όψιν οι διατάξεις του Ευρωπαϊκού Συντάγματος. Επομένως «μπάτε... αλέστε κι αλεστικά μη δίνετε». Του Κυρίου δεηθώμεν.
Εξουσία θέλουν ν' ασκούν οι αιρεσιάρχες «εφευρέτες» διαφόρων «κοσμοθεωριών» και νέων «πίστεων», αλλά και ο «Μαμωνάς» είναι ένας από τους πρωταρχικούς, τους κύριους στόχους τους. «Αν θέλεις ν' αποκτήσεις ένα δισεκατομμύριο δολλάρια», έλεγε ο Χάμπαρντ, ιδρυτής της Σαηεντολογίας, «ίδρυσε μια θρησκεία». Τους δίνουμε, λοιπόν, τα χρήματα μας και οι «αρχηγοί», όντες άνεργοι και ανεπάγγελτοι, διάγουν πολυτελή βίο με αναίδεια, έπαρση και επίδειξη. Το χρήμα έλεγε ο Μπαλζάκ δεν γνωρίζει κανέναν. Δεν έχει ούτε αυτιά, ούτε καρδιά, ούτε οσμή. «Εμένα όμως», έλεγε ο αείμνηστος Κων/νος Τσάτσος, «μου φαίνεται ότι όζει, ότι έχει αποκρουστική μυρωδιά». Βρωμάει μ' άλλα λόγια. Και κυρίως όζει, βρωμάει, όποιο αποκτιέται με ανήθικους και παραπλανητικούς τρόπους.
Μέχρι σήμερα όμως οι αιρέσεις, αγαπητοί αναγνώστες, λειτουργούσαν ημι-νόμιμα, ημι-παράνομα. Χρησιμοποιούν τίτλους και προσωπεία ξένα προς την προέλευση τους και τις επιδιώξεις τους. Ίδρυσαν ενώσεις και σωματεία με ονόματα και σκοπούς «αλλότριους» που δεν θα έδιναν «υποψίες» στις δικαστικές και διωκτικές αρχές να ενεργήσουν εναντίον τους. Τώρα όμως τα πράγματα αλλάζουν και οι διάφορες ομάδες όχι μόνον θα μπορούν να δρουν τελείως ελεύθερα και ανεξέλεγκτα, άλλα θα τυγχάνουν ιδιαιτέρας προστασίας από τα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Θα δρουν και «με τη βούλα», όπως λέει ο λαός μας. Το «Σύνταγμα της Ευρώπης», το οποίο με πολλούς πανηγυρισμούς υπέγραψαν οι 15 χώρες, περιλαμβάνει και την διάταξη 151. Το 151 είναι ένας απλός αριθμός που όμως θα προκαλέσει ανυπολόγιστες συμφορές, διότι θ' ανοίξει τον ασκό του Αιόλου και θα ξεχυθούν παντού ανεξέλεγκτες οι δυνάμεις της πλάνης και του σκότους. Στη μνήμη του λαού μας που έχουν χαραχθεί ως απαγορευμένοι και καταστροφικοί ορισμένοι αριθμοί (666, 13, 29, κ.λ.π.) θα πρέπει να προστεθεί και μάλιστα πρώτος-πρώτος ο αριθμός αυτός.
Το 151 είναι μια διάταξη του Ευρωπαϊκού Συντάγματος (το οποίο κατά το «προοίμιο» αποβλέπει στο να σφυρηλατήσουν οι λαοί «το κοινό τους πεπρωμένο»!) και λέγει τα εξής:
1. Η Ένωση σέβεται και δεν θίγει το καθεστώς που έχουν σύμφωνα με το εθνικό δίκαιο οι εκκλησίες και οι θρησκευτικές ενώσεις ή κοινότητες στα κράτη-μέλη.
2. Η Ένωση σέβεται παρομοίως το καθεστώς των φιλοσοφικών και μη ομολογιακών οργανώσεων.
3. Η Ένωση διατηρεί ανοικτό, διαφανή και τακτικό διάλογο με τις εκκλησίες και τις οργανώσεις, αναγνωρίζοντας την ιδιαίτερη ταυτότητα και συμβολή τους.
Αυτά λέγει η διάταξη 51 του άρθρου 1 του Ευρωπαϊκού Συντάγματος. Θα προβάλουν μερικοί την ένσταση ότι το κείμενο του Συντάγματος αυτού είναι προσχέδιο που ενέκριναν οι 25 και ότι πολλά θ' αλλάξουν κατά την οριστική του διατύπωση. Φοβούμεθα όμως ότι κανένας δεν θ' ασχοληθεί με το «151», γιατί το θέμα που διαπραγματεύεται θεωρείται, ατυχώς, για το σύνολο σχεδόν των συζητητών, ήσσονος σημασίας. Άλλα θέματα για τους πολιτικούς συζητητές των επιδιωκομένων τυχόν τροποποιήσεων «καίνε» κατά τη γνώμη τους, όπως π.χ. τα «οικονομικά της Ένωσης» και όσα περιλαμβάνονται στα τρία παραρτήματα του προσχεδίου. Και όμως τα διαλαμβανόμενα στις παραγράφους 1, 2, 3 του 151 θα έπρεπε ν' αποτελέσουν αντικείμενο μείζονος ανησυχίας, διότι οι χιλιάδες των οργανώσεων, ομάδων, κοσμοθεωριών, λατρειών κ.λ.π. με διεθνή «εμβέλεια» και πολυεθνική παρουσία θα ασκούν νόμιμα πλέον την προσηλυτιστική τους εκστρατεία στη χώρα μας, με κίνδυνο να αλλοιώσουν το εθνικό και 'Εκκλησιαστικό φρόνημα του λαού μας.
Θα πουν πάλι μερικοί ηθελημένα ή αθέλητα ότι η διάταξη στην οποία αναφερόμαστε δεν ομιλεί για αιρέσεις, λατρείες, σέκτες, κ.λ.π., αλλά για φιλοσοφικές οργανώσεις. Αλλά δεν πρέπει να διαφεύγει κανενός ότι οι ομάδες διανοητικού χειρισμού και ολοκληρωτικής δομής δεν εμφανίζουν προς τα έξω το πραγματικό τους πρόσωπο, αλλά «φορούν» παραπλανητικό προσωπείο και μάλιστα κατά προτίμηση φιλοσοφικό.
Είναι νωπές οι μνήμες από το «βίο και την πολιτεία» του προσωπείου της Σαηεντολογίας με το όνομα Κ.Ε.Φ.Ε., που θα πει «Κέντρον Εφηρμοσμένης Φιλοσοφίας Ελλάδος!». Όπως όμως είναι γνωστό το Κ.Ε.Φ.Ε. διαλύθηκε με απόφαση Πρωτοβαθμίου Ελληνικού Δικαστηρίου για παράνομη δραστηριότητα κ.λ.π. το 1996. Το Εφετείο στο οποίο προσέφυγε το Κ.Ε.Φ.Ε. επικύρωσε την απόφαση του Πρωτοδικείου το 1997 και έδωσε οριστικό τέλος στη δραστηριότητα του σωματείου αυτού, το οποίο σύμφωνα με τις αποφάσεις των δικαστηρίων είχε παρεκκλίνει του σκοπού του. Χαρακτηριστικό είναι το απόσπασμα της απόφασης του Εφετείου που λέγει: «Απεδείχθη με πληρότητα ότι το Κ.Ε.Φ.Ε. είναι μια οργάνωση με ολοκληρωτικές δομές και τάσεις, που στην ουσία περιφρονεί τον άνθρωπο, ενώ ενεργεί κατ' επίφαση και μόνο ελεύθερα προκειμένου και αποκλειστικά να προσελκύσει μέλη τα οποία στη συνέχεια υφίστανται πλύση εγκεφάλου με απώτερο σκοπό τη δημιουργία κατευθυνόμενου τρόπου σκέψης, ώστε να βρισκόμαστε ενώπιον άβουλων όντων, τα οποία έχουν χάσει την δυνατότητα λήψεως αποφάσεων». Πρέπει να τα λέμε και να τα ξαναλέμε αυτά τα πράγματα για να μην ξεχνιόμαστε.
Σύντομα όμως η Σαηεντολογία που επιδιώκει να ονομαστεί Εκκλησία θα μπορεί να προσελκύει ελεύθερα μέλη, διότι η «Ευρωπαϊκή Ένωση» θα την «σέβεται και δεν θα θίγει το καθεστώς της».
Αλλά και η οργάνωση ΠΑΝΙΦΕ του Τάκη Αλεξίου που τώρα τελευταία ήρθε πάλι στην επικαιρότητα με την απόδραση ενός μέλους της, τίτλο φιλοσοφικό χρησιμοποιεί. ΠΑΝΙΦΕ, που είναι ο τίτλος της, θα πει «Πανελλήνια Ιστορική και Φιλοσοφική Εταιρεία».
Και οι 600 περίπου ομάδες που δρουν στη χώρα μας δεν εμφανίζουν, ως όφειλαν, την πραγματική τους ταυτότητα, αλλά χρησιμοποιούν συνήθως εύηχα και ηχηρά ονόματα και παραπλανούν με τον τρόπο αυτό ανύποπτους πολίτες. Πολλές φέρουν «τίτλους» τρανταχτούς, όπως Ακαδημίες, Κολλέγια, Ινστιτούτα, Αδελφότητες, Κέντρα, Εταιρείες, Σχολές, ακόμη και Πανεπιστήμια (όπως π.χ. Πανεπιστήμιο MIU του γκουρού Μαχαρίσι) κ.λ.π. Και κατά προτίμηση χρησιμοποιούν τους όρους «φιλοσοφία», «φιλοσοφικός», στις ονομασίες τους. Έτσι δύσκολα υποπτεύονται (κυρίως οι απληροφόρητοι) π.χ. ότι ο «Ελληνικός Φιλοσοφικός Σύνδεσμος» είναι οργάνωση του γκουρού Μαχαράτζι και ανήκει στις ομάδες «διανοητικού χειρισμού», που χρησιμοποιούν μεθόδους πλύσης εγκεφάλου με θρησκευτικό μανδύα. Όλοι σχεδόν οι αιρεσιάρχες «φιλοσοφία» διατείνονται ότι «προσφέρουν». Ο Νίκος Καζάνας που ίδρυσε την παραθρησκευτική ομάδα του γκουρού Σανκαρατζάρια, στα διαφημιστικά του φυλλάδια «μας» πληροφορεί ότι στη «Σχολή» του διδάσκεται «πρακτική(!;) φιλοσοφία».
Συνιστούμε στους αγαπητούς μας αναγνώστες να ρίξουν μια ματιά στον κατάλογο των 422 αιρέσεων (τώρα είναι διπλάσιες) που συνέταξε το 1995 η Ζ' Πανορθόδοξη Συνδιάσκεψη της Αλιάρτου, για να διαπιστώσουν του λόγου το αληθές όσων αναφέρουμε παραπάνω περί των παραπλανητικών τίτλων.
Με όλες αυτές τις οργανώσεις η Ένωση θα «διατηρεί ανοικτό, διαφανή και τακτικό διάλογο, αναγνωρίζοντας την ιδιαίτερη ταυτότητα και συμβολή τους», όπως αναφέρει η παρ. 3 της διάταξης 51 του άρθρου 1 του Ευρωπαϊκού Συντάγματος.
Ο Κωστής Παλαμάς είχε γράψει ένα ποίημα με τίτλο οι «λύκοι», που στην περίπτωση μας έχει απόλυτη εφαρμογή, ιδίως οι τρεις πρώτοι στίχοι:
«Στης Πολιτείας τη μάντρα οι λύκοι /παντού είναι λύκοι / κι' οι φύλακες ανάξιοι...».
Θα χορεύουμε λοιπόν με τους λύκους κατά τη γνωστή κινηματογραφική ταινία, οι οποίοι ανενόχλητοι θα κατασπαράσσουν τις ψυχές των παιδιών μας, ενεργούντες «με τη βούλα». Οι σέκτες είναι δυνάμεις ανεξέλεγκτες. Αποτελούν τους ιούς στο υγιές κοινωνικό σώμα της ανθρωπότητας. Οι ιοί κάποτε μπορεί να καταστούν ανεξέλεγκτοι, όπως ο ιός του Aids και τότε η ανθρωπότητα θα πληρώσει ακριβά την τακτική της να ανέχεται κάθε κοσμοθεωρία και «πίστη» και κυρίως «πρακτική» εν ονόματι της «αρχής» του «σεβασμού της ιδιαίτερης ταυτότητας των οργανώσεων», όπως λέγει το Ευρωπαϊκό Σύνταγμα.
Τελευταία έχει επισημανθεί στο εξωτερικό ότι οργανώσεις ολοκληρωτικές, πέραν των πρακτικών πλύσεως εγκεφάλου που εφαρμόζουν, θα χρησιμοποιούν και μεθόδους που θα βάζουν ιδέες στο μυαλό των οπαδών τους με κάποιου είδους διέγερση ηχητική. Καημένε Όργουελ, πόσο γρήγορα ξεπεράστηκες. Αυτές οι επιδιώξεις και οι μεθοδεύσεις θα επικρατήσουν και θα επιβληθούν, αγαπητοί αναγνώστες, εάν όλοι εμείς συνεχίσουμε να «χορεύουμε στη σιωπή» και δεν αντιδράσουμε έγκαιρα και αποφασιστικά. Και μην περιμένουμε από «αρμοδίους» να το πράξουν. Αυτοί βυθισμένοι στη «σιωπή των αμνών» περί «άλλων» μεριμνούν και ενδιαφέρονται. Ηθελημένα ασφαλώς.
Εμείς, αγαπητοί φίλοι αναγνώστες, όσοι ασχολούμεθα με το διακόνημα της ενημέρωσης του λαού μας, για τα θέματα αυτά, ομολογούμε ότι είμαστε πολύ ανήσυχοι. Και την ανησυχία μας αυτή επιτείνει το γεγονός ότι οι διατάξεις του Ευρωπαϊκού Συντάγματος, κατά ρητήν νομολογίαν, υπερισχύουν των διατάξεων των Συνταγμάτων των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Επομένως όπου προκύπτουν διαφοροποιήσεις ή συγκρούσεις θα λαμβάνονται ύπ' όψιν οι διατάξεις του Ευρωπαϊκού Συντάγματος. Επομένως «μπάτε... αλέστε κι αλεστικά μη δίνετε». Του Κυρίου δεηθώμεν.
ΔΙΑΛΟΓΟΣ τεύχος 33 2003
Read more: http://www.egolpion.com/0DB6F0B6.el.aspx#ixzz2lt7ezT6Y
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου