«Ομολογουμένως μέγα εστί το της ευσεβείας μυστήριον · Θεός εφανερώθη εν σαρκί» (Α Τιμ. γ´ 16)

«Ομολογουμένως μέγα εστί το της ευσεβείας μυστήριον · Θεός εφανερώθη εν σαρκί» (Α Τιμ. γ´ 16)

Σεβ. Δρυϊνουπόλεως και Κονίτσης κ. Κονίτσης 

Αγαπητοί μου Χριστιανοί, 

Αυτόν τον καιρό, όλοι μας, όλοι οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί, ζούμε ένα μεγάλο μυστήριο. Ένα μυστήριο, που η περιωρισμένη διάνοιά μας και η σκέψη μας δεν μπορεί να το καταλάβη και να το εννοήση. Ο Θεός έγινε άνθρωπος. Ο ιερός υμνογράφος θα διερωτηθή : «Ο αχώρητος παντί πως εχωρήθη εν γαστρί ;» Δηλαδή, αυτός που δεν τον χωράνε τα σύμπαντα, πως χώρεσε στην γαστέρα της Θεοτόκου ; Και ο απόστολος Παύλος, που στέκεται κατάπληκτος μπροστά στην ενανθρώπιση του Ιησού Χριστού, θα γράψη στον νεαρό Τιμόθεο : «Ομολογουμένως μέγα εστί το της ευσεβείας μυστήριον· Θεός εφανερώθη εν σαρκί» (Α Τιμ. γ 16). Πράγματι, κατά την ομολογία όλων των πιστών, μέγα είναι το μυστήριο της αληθινής θρησκείας, που αποκαλύφθηκε και σαν θησαυρός αιώνιος παραδόθηκε από τον Θεό στην Εκκλησία. Δηλαδή, ο Θεός φανερώθηκε και ως άνθρωπος ανάμεσα στους ανθρώπους.

-Β-

Το είχε ήδη πη στην Παρθένο Μαρία ο Αρχάγγελος Γαβριήλ, ότι θα γίνη η Μητέρα του Υιού του Θεού με την δύναμη του Αγίου Πνεύματος. Άρά γε, όμως, τι κατάλαβε η Μαριάμ από τα λόγια του Αγγέλου ; Το μόνο βέβαιο είναι, ότι βρισκόταν μπροστά σ' ένα μυστήριο. Γι' αυτό σκύβει το κεφάλι, υποτάσσεται στο θέλημα του Θεού και λέει ταπεινά: «ιδού η δούλη Κυρίου · γένοιτό μοι κατά το ρήμά σου» (Λουκά α 38). Δεν το καταλαβαίνω και δεν το χωράει το μυαλό μου αυτό που μου ανήγγειλες. Είναι το μυστηριώδες σχέδιο του Θεού. Όμως, να, είμαι η δούλη του Κυρίου, η πρόθυμη να υπηρετήσω το θέλημά Του. Είθε να γίνη σε μένα σύμφωνα μ' αυτό που είπες.

-Γ-

Αλλά αυτό το μυστήριο της σαρκώσεως του Υιού του Θεού είναι η ασύγκριτα μεγάλη ευλογία του Ουρανού προς τον άνθρωπο, που περιπλανιόταν στα άγρια και απόκρημνα μονοπάτια της ειδωλολατρείας και των ποικίλων παθών της «ευπερίστατης» αμαρτίας. Στην περίφημη ωδή της η Θεοτόκος θα το διαλαλήση : «Το έλεος αυτού (του Θεού) εις γενεάς γενεών τοις φοβουμένοις αυτόν. Εποίησε κράτος εν βραχίονι αυτού, διεσκόρπισεν υπερηφάνους διανοία καρδίας αυτών · καθείλε δυνάστας από θρόνων και ύψωσε ταπεινούς, πεινώντας ενέπλησεν αγαθών ...» ) Λουκά α 50-53). Ο ερμηνευτής θα σημειώση χαρακτηριστικά, ότι ο Θεός έδωσε άφθονες τις πνευματικές δωρεές της σωτηρίας σε όσους τις επόθησαν πολύ.

-Δ-

Έτσι, οι άγγελοι την μοναδική εκείνη νύχτα της Γεννήσεως, δικαιολογημένα δοξολογούσαν τον Θεό και έλεγαν : «δόξα εν υψίστοις Θεώ και επί γης ειρήνη, εν ανθρώποις ευδοκία» (Λουκά β 14). Στην γη ολόκληρη, που είναι ταραγμένη από την αμαρτία και τα βίαια πάθη της, ας βασιλεύση η θεϊκή ειρήνη · διότι ο Θεός εξεδήλωσε τώρα λαμπρά την εύνοια και την ευαρέσκειά του στους ανθρώπους με την ενανθρώπιση του Υιού Του. Γι' αυτό και ο άγγελος έφερε στους άδολους ποιμένες το μήνυμα της μεγάλης χαράς, η οποία θα ήταν και ολόκληρου του λαού χαρά, γιατί γεννήθηκε σήμερα ο Σωτήρας του κόσμου. «Ιδού γαρ ευαγγελίζομαι υμίν χαράν μεγάλην, ήτις έσται παντί τω λαώ, ότι ετέχθη υμίν σήμερον σωτήρ, ος εστι Χριστός Κύριος, εν πόλει Δαυΐδ» (Λουκά β 10-11).

-Ε-

Ναι, αγαπητοί αδελφοί ! Μυστήριο είναι η Γέννηση του Σωτήρος. Μυστήριο, που, όπως είπαμε, δεν μπορούμε να το κατανοήσουμε. Όμως, εμείς ας κάνουμε την καρδιά μας φάτνη. Φάτνη καθαρή με την μετάνοια και την εξομολόγηση. Φάτνη ζεστή από την αγάπη προς τον συνάνθρωπό μας και από την πίστη μας προς τον Χριστό, ο Οποίος - και μόνον Αυτός - μπορεί να μας βγάλη από τα σημερινά αδιέξοδα. Χαιρετίζω, πατρικώς και αδελφικώς τους Βορειοηπειρώτες και τους Κυπρίους αδελφούς. Και εύχομαι σε όλους πλούσια την χάρη και την ευλογία του Γεννηθέντος Κυρίου και για το επί θύραις Νέον Έτος και για πάντα.